Ustawa o leśnym materiale rozmnożeniowym Poradnik leśniczego Komentarz i opinie

Z upoważnienia Biura Nasiennictwa Leśnego przeprowadzi­łem w okresie od maja do listopada 2005 roku 30 urzędo­wych kontroli w nadleśnictwach na terenie 5 regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych. Dotyczyły one wdrażania ustawy o leśnym materiale rozmnożeniowym i związanych z nią aktów wykonawczych. W trakcie kontroli stwierdzałem często, że prawidłowa realizacja przepisów stwarza pewne problemy. Wynikają one głównie z różnej interpretacji poszczególnych zapisów zawartych w tych dokumentach. Spory kłopot sprawia też obowiązujący obieg dokumentacji na różnych etapach produkcji leśnego materiału rozmnożeniowego i w sferze obrotu tym materiałem. Z trudem przychodzi posługiwanie się nowym nazewnictwem zawartym w ustawie. Jest to raczej kwestia przyzwyczajenia do dawnych nazw, używanych przez lata. Rzeczywiście, trudno przyzwyczaić się, że w ustawie znikają zapisy: „gospodarczy" czy też „wyłączony" drzewostan nasienny, a operuje się pojęciami: „leśny mate­riał podstawowy" oraz kategoriami LMR ze zidentyfikowane­go źródła albo „wyselekcjonowany" itp.

Trudności te - należy mieć nadzieję przejściowe - mają nawet leśnicy najbardziej obeznani z ustawą o leśnym materiale rozmnożeniowym, a więc ci, którzy na co dzień ze względów zawodowych mają do czynienia z zapisami zawartymi w tym dokumencie. Do grupy tej zaliczyć należy w nadleśnictwach: leśniczych szkółkarzy, specjalistów pracujących w biurze i zajmujących się nasiennictwem i selekcją oraz część kadry kierowniczej. Większość z tych osób przeszła szkolenia prowadzone przez Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych, Biuro Nasiennictwa Leśnego oraz Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa; można stwierdzić, że mimo pewnych trudności prawidłowo realizują one obowiązki wy­nikające z ustawy.

Warto tu wspomnieć, że nawet członkowie Krajowej Komisji Nasiennictwa Leśnego i pracownicy Biura Nasiennictwa Leśnego mają odmienne zdania, jeśli chodzi o interpretację zapisów lub brak jest odpowiednich zapisów ustawy. Przykładem tego niech będą drzewa zachowawcze, które dziś trudno jest przypisać do odpowiedniego paragrafu ustawy lub jej aktów wykonawczych.

Druga grupa to cała rzesza leśników pracujących w terenie. Im interpretacja przepisów ustawy nastręcza poważnych trudności. Często przepisy te są po prostu mało znane, głównie z powodu rzadszego posługiwania się nimi, a także z braku szkoleń.

Ponieważ każdy leśniczy uczestniczący w procesie racjo­nalnego gospodarowania leśnym materiałem podstawowym i dokonujący zbioru leśnego materiału rozmnożeniowego musi mieć należytą wiedzę z zakresu zasad i obowiązków wynikających z ustawy o leśnym materiale rozmnożeniowym, chciałbym w tej książce przekazać w formie komenta­rza interpretację przepisów zawartych zarówno w ustawie, jak i aktach wykonawczych. Opracowanie niniejsze kieruję również do prywatnych producentów leśnego materiału rozmnożeniowego zarejestrowanych w Krajowym Rejestrze Dostawców.

Mam nadzieję, że moje długoletnie doświadczenie, a także wiedza zdobyta podczas tworzenia pierwszej wersji ustawy oraz obecna praca w Krajowej Komisji Nasiennictwa Leśnego będą w tym pomocne.