Być ze świata

Jak myśleć o życiu i śmierci, o utracie i nadziei w postapokaliptycznym i posttraumatycznym świecie?
Jak nie tracąc z oczu globalnych i planetarnych wyzwań „naszego dzisiaj", móc myśleć także o materialnych, konkretnych, usytuowanych, wręcz intymnych szczegółach i związkach, w które wchodzi życie w swoich jednostkowych przejawach i formach?
Jak tworzyć odpowiedzialne relacje ze światem, jak o nim opowiadać i myśleć?
Jak myśleć o człowieku inaczej niż przez pryzmat autonomiczności, samowystarczalności, atomizacji czy jednostkowości?
Jak pomyśleć człowieka jako „bycie ze świata", uchwycić ruch antropo-de-centralizacji, immanentnej relacyjności, sieci współzależności?
Na te pytania autorka próbuje odpowiadać współ-myśląc z tekstami współczesnych myślicielek posthumanizmu przede wszystkim Karen Barad, Rosi Braidotti, Vinciane Despret, Natalie Jeremijenko, Erin Manning i Michaela Mardera.