Czwarty stan skupienia wody. Poza stałym, ciekłym i gazowym

Czy zastanawialiście się kiedyś...

Jakie tajemnice czają się w głębinach szklanki wody? Co sprawia, że z filiżanki gorącej kawy unoszą się delikatne kłęby pary? Albo dlaczego puszyste białe chmury unoszą się na niebie? Dlaczego bąbelki w waszym napoju powiększają się w miarę upływu czasu? Co zapobiega wyciekaniu wody z galaretki? Dlaczego język przykleja się do czegoś zamrożonego? I dlaczego wasze stawy nie skrzypią?

Pytania takie jak te pozostawały bez odpowiedzi nie tylko dlatego, że wydawały się skomplikowane, ale również dlatego, że wymagały od naukowców zajmowania się politycznie ryzykowną dziedziną nauki: badaniami wody. Naukowcy starający się zrozumieć „społeczne zachowanie" H20 robią to, poważnie ryzykując utratą swojej reputacji i środków do życia, ponieważ nauka o wodzie cierpiała z powodu powtarzających się niepowodzeń lub wręcz klęsk. Naukowcy zajmujący się wodą byli niemalże wytarzani w smole i pierzu.

Pewien niezrażony tym naukowiec pokonał zagrożenia związane z nauką o wodzie, przeprowadzając dziesiątki prostych, starannie kontrolowanych eksperymentów i składając w całość pierwszy spójny opis trójwymiarowej struktury wody oraz jej zachowania.

Profesor Pollack zabiera nas w fantastyczną podróż poprzez wodę, pokazując nam ukryty, pełen aktywności fizycznej, wszechświat, dostarczający odpowiedzi tak prostych, że każda ciekawa osoba może je zrozumieć. W gawędziarskim stylu Pollack niestrudzenie wskazuje, w których miejscach niektórzy naukowcy mogli się pomylić w swoich bizantyjskich (zawiłych, skomplikowanych - przyp. tłum.) teoriach, a zamiast tego kładzie proste podwaliny pod zrozumienie, w jaki sposób zmiany struktury wody leżą u podstaw większości energetycznych transformacji formy i ruchu na Ziemi.

* * *

Pollack zaprasza nas do tego, abyśmy otworzyli oczy i ponownie doświadczyli naszego naturalnego świata, abyśmy nie brali niczego za pewnik i abyśmy na nowo obudzili nasze dziecięce marzenie o tym, żeby wszystko miało sens.

Profesor Gerald Pollack jest założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma naukowego WATER i uznawany jest za międzynarodowego lidera w dziedzinie nauki oraz inżynierii. W 2008 r. wydział Uniwersytetu Waszyngtońskiego przyznał Pollackowi swoje najwyższe doroczne wyróżnienie: Nagrodę Wykładowcy Wydziału. W 2012 r. Pollack otrzymał prestiżowy Medal Prigożina za termodynamikę układów dyssypatywnych. Otrzymał także tytuł doktora honoris causa Uralskiego Uniwersytetu Państwowego w Jekaterynburgu w Rosji, a niedawno został mianowany profesorem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk i członkiem zagranicznym Akademii Serbskiej. Pollack jest członkiem-założycielem Amerykańskiego Instytutu Inżynierii Medycznej i Biologicznej oraz członkiem American Heart Association i Biomedical Engineering Society. Niedawno otrzymał nagrodę NIH Director's Transformative za swoją pracę nad wodą, a także prowadzi laboratorium w Seattle.

Zainteresowania Pollacka obejmują szeroki zakres, od biologicznego ruchu i biologii komórek, po interakcję powierzchni biologicznych z roztworami wodnymi. Jego książka z 1990 roku, pt: „Muscles and Molecules: Uncovering the Principles of Biological Motion" (Mięśnie i molekuły: Odkrywanie zasad biologicznego ruchu), zdobyła nagrodę „Excellence Award" przyznawaną przez Society for Technical Communication (Towarzystwo Komunikacji Technicznej); jego kolejna książka, „Cells, Gels and the Engines of Life" (Komórki, żele i silniki życia), zdobyła nagrodę „Distinguished Award" przyznawaną przez to samo stowarzyszenie. Pollack na całym świecie znany jest jako dynamiczny mówca i naukowiec gotowy zakwestionować każdy długo utrzymywany dogmat, który nie pasuje do faktów.

Recenzje:

„Najciekawsza książka naukowa, jaką kiedykolwiek czytałem. Pokazała mi, że w nauce wciąż można ustalić coś autentycznie nowego".

Zhiliang Gong, Uniwersytet w Chicago

„Najbardziej znaczące odkrycie naukowe tego stulecia. To, co przemawia do mnie najmocniej, to elegancka prostota eksperymentalnego podejścia [Pollack'a]. Wiele z tych eksperymentów można przeprowadzić na kuchennym stole, a do zobaczenia wyników nie trzeba nawet mikroskopu".

Mae-Wan Ho, autor „Living Rainbow H2O"; dyrektor Institute of Science and Society, Londyn

„Dr Pollack jest jednym z pionierów w tej dziedzinie, a jego odkrycia mogą mieć poważne następstwa".

Brian Josephson, laureat Nagrody Nobla, Uniwersytet Cambridge.

„Fantastyczny materiał z rewolucyjnymi spostrzeżeniami. Największe wrażenie robi na mnie to, że eksperymenty są natychmiastowo dostępne wizualnie".

Helmut Roniger, lekarz konsultant

„Winię Pollacka za moje chroniczne braki snu w ciągu ostatniego tygodnia. Pochłonięcie jego książki wzbudziło we mnie zupełnie nowy przypływ entuzjazmu dla nauki".

Jason Gillen, masażysta, Sydney Australia

„Najbardziej oryginalny myśliciel, jakiego kiedykolwiek spotkałem".

Csaba Galambos, Uniwersytet Kolorado

„Einstein nie ma nic wspólnego z Pollackiem. Pollack ma niesamowitą zdolność precyzowania właściwych pytań i chwytania prostych pomysłów".

Kapitan T.C. Randall, autor „Forbidden Healing" (Zakazane uzdrawianie)

„To jest jak założenie nowych okularów! Klarowność jest zdumiewająca".

Charles Cushing, niezależny naukowiec

„Wciągające".

Nigel Dyer, University of Warwick, Wielka Brytania

„Wciągająca lektura, równie dobra jak powieść Dana Browna. (...) Ta książka ma swojski, nieformalny styl, który wiem, że będzie bardzo popularny".

David Anick, Uniwersytet Harvarda

„Zanim dotarłam do rozdziału piątego, byłam już oczarowana. Pod koniec byłam tak urzeczona implikacjami tej książki, że chciałam móc zacząć moją przygodę z nauką od nowa i podążać nową ścieżką, którą ukształtowała ta praca".

Kathryn Devereaux, pisarka naukowa, UC Davis

„Z równowagą i wdziękiem, Pollack wydaje się najbliższy przedstawienia wizji materii jako „jednolitego pola" poprzez pryzmat wody".

John Fellows, niezależny naukowiec

„Ta niesamowita książka zmieniła moje zrozumienie wszystkich zachodzących w wodzie procesów, o których byłem przekonany, że je znam - zrozumieniem, które ukształtowało mi wiele lat nauczania i organizowało moje badania. Muszę teraz pogodzić się z demonstracją, że woda nie jest po prostu medium, w którym zachodzi fizyka i chemia, ale maszyną, która napędza fizykę i chemię oraz zarządza nimi".

Martin Canny, Australijski Uniwersytet Narodowy

„Genialne! Zacznijcie od ostatniego rozdziału".

Molly McGee, Uniwersytet Waszyngtoński