Kult błogosławionej Doroty w Prusach krzyżackich

Pruska ascetka, mistyczka i prorokini imieniem Dorota pochodziła z Wielkich Żuław Malborskich, z tamtejszej wsi Mątowy (od końca XIV wieku dookreślanej czasem - tak jak obecnie - przydawką Wielkie w odróżnieniu od wydzielonych z niej wtedy Mątowów Małych, na gruntach których założono krzyżacki folwark).
Żyła lat 47, od około 25 stycznia 1347 do 25 czerwca 1394 roku. Była siódmym z dziewięciorga dzieci bardzo pobożnej chłopki Agaty, uznawanej w swym otoczeniu za świętą, oraz pochodzącego z Holandii chłopa Wilhelma Swarcze (Schwartze). Ochrzczono ją w kościele parafialnym w rodzinnych Mątowach 6 lutego 1347 roku. Sześć lat później przystąpiła do spowiedzi, a w Wielką Sobotę roku 1357 do pierwszej Komunii. W 1363 roku, po długim oporze, wyszła za mąż za zamożnego płatnerza Adalberta z Gdańska i przeniosła się do zajmowanej z mężem kamienicy przy reprezentacyjnej ulicy Długiej.
Była płodna, przeto urodziła dziewięcioro dzieci, z których okres dzieciństwa przeżyła tylko najmłodsza córka Gertruda, oddana z czasem do klasztoru benedyktynek w Chełmnie.