• Kategorie
  • Identyfikacja fenotypowa oraz genotypowa bakterii z rodziny pasteurellaceae izolowanych od psów i kotów

36.00
szt. Do przechowalni
Wysyłka w ciągu 2-5 dni roboczych
Cena przesyłki 12
Paczkomaty InPost 12
InPost Kurier 14
Poczta Polska 19
Kurier DHL 19
Dostępność 4 szt.
ISBN 9788377171080

Ze wstępu:
"Rodzina Pasteurellaceae Pohl 1981 zaklasyfikowana została do typu Proteobacteria, klasy Gammaproteobacteria oraz rzędu Pasteurellales [Garrity i in. 2005]. Należą tu Gram-ujemne drobne pałeczki lub ziarniako-pałeczki długości 0,4-2 um, nieruchome i nie wytwarzające przetrwalników. Są to bakterie tlenowe lub względnie beztlenowe, a ich typowym miejscem bytowania są błony śluzowe układu oddechowego, pokarmowego oraz rozrodczego kręgowców (głównie ssaków i ptaków). Mogą powodować zakażenia u ludzi oraz innych ssaków, a także ptaków i gadów. Niektóre gatunki bakterii z tej rodziny mają duże znaczenie ekonomiczne jako patogeny zwierząt gospodarskich {Songer, Post 2005].
Analiza sekwencji genu 16S rRNA wykazała, że Pasteurellaceae stanowią zwarta jednostkę taksonomiczną, dającą się łatwo odróżnić od filogenetycznie najbliżej stojących rodzin: Enterobacteriaceae, Yibrionaceae oraz Aeromonadaceae [Dewhirst i in. 1992]. Mimo wielu badań przeprowadzonych w ostatnich latach taksonomia rodziny Pasteurellaceae wciąż nie jest ostatecznie ustalona, a grupa ta podlega ciągłym rewizjom systematycznym. Obecnie do Pasteurellaceae należy 67 zatwierdzonych gatunków zgrupowanych w 15 rodzajach (http://www. the-icsp.org/taxa/Pasteurellaceaelist.htm), jednak sądzi się, że istnieje jeszcze co najmniej 40 taksonów wymagających dalszych badań filogenetycznych [Christensen 2004b]. Również w obrębie poszczególnych rodzajów wiele gatunków ma niepewną pozycję taksonomiczną.
Do najważniejszych rodzajów w obrębie rodziny Pasteurellaceae należą (w nawiasach podano liczbę gatunków): Actinobacillus (17), Avibacterłum (5), Bibersteinia (1), Gallibacte-rium (4), Haemophilus (12), Histophilus (1), Mannheimia (5) oraz Pasteurella (12). Uważa się, że wiele gatunków z omawianej rodziny wykazuje przystosowanie do poszczególnych zwierząt-gospodarzy, a nawet do specyficznych miejsc w organizmie gospodarza [Bisgaard 1993].
U psów i kotów stwierdzono kilka gatunków należących do Pasteurellaceae (tab. 1). Niektóre z nich (Pasteurella canis, P. stomatis, P. dagmatis, Haemophilus haemoglobinophilus, H.felis) wydają się być drobnoustrojami związanymi głównie (lub nawet wyłącznie) z tymi zwierzętami, natomiast P. multocida (z podgatunkami P. multocida subsp. multocida, P. mul-tocida subsp. septica i P. multocida subsp. gallicida) oraz P. pneumotropica występują u wielu gatunków gospodarzy. Od psów i zwierząt kołowatych (w tym dzikich) izoluje się ponadto szczepy o niewyjaśnionej do końca pozycji systematycznej, reprezentujące osobne taksony w obrębie rodziny Pasteurellaceae: Bisgaard Taxon 16, 45 i 46 oraz Pasteurella sp. B [Mutters i in. 1985, Bisgaard 1993, Christensen i in. 2005].
Na podstawie wyników badań przeprowadzonych przez różnych autorów [Hellmann i in. 1987, Biberstein i in. 1991, Van Sambeek i in. 1995, Muhairwa i in. 2001a, Forsblom i in. 2002] wykazano, że u kotów dominującym drobnoustrojem z omawianej rodziny jest Pasteurella multocida, natomiast u psów - P. canis. Pozostałe gatunki Pasteurellaceae izolowane są od tych zwierząt rzadziej. W dostępnym piśmiennictwie istnieją jednak dość duże rozbieżności dotyczące częstotliwości występowania gatunków bakterii z rodziny
 Pasteurellaceae u różnych gospodarzy. Wymienieni autorzy prezentują różne opinie na temat częstości izolacji od zwierząt mięsożernych poszczególnych podgatunków P. multoci-da. Wspomniane różnice mogą być spowodowane czynnikami geograficznymi, brakiem standaryzacji metod diagnostycznych oraz odmiennymi celami badań (określanie nosicielstwa bakterii u zwierząt zdrowych lub izolacja z przypadków zakażeń). Ponadto, większość wspomnianych autorów stosowała wyłącznie fenotypowe metody identyfikacji, które w przypadku Pasteurellaceae okazują się często niepewne [Kuhnert i in. 2000, Christensen iin. 2004a]...."

 

  • Autorzy: Jarosław Król
  • Format: 17.0x24.0cm
  • Objętość: 80
  • Oprawa: Miękka
  • Rok wydania: 2012
  • Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

WYKAZ SKRÓTÓW

1. WSTĘP

1.1. Znaczenie kliniczne i epidemiologiczne bakterii z rodziny Pasteurellaceae występujących u psów i kotów

1. 2. Identyfikacja bakterii z rodziny Pasteurellaceae

2. ZAŁOŻENIA I CELE PRACY

3. MATERIAŁ I METODY

3.1. Szczepy terenowe

3.2. Opinia Lokalnej Komisji Etycznej

3.3. Szczepy referencyjne i kontrolne

3.4. Izolacja i przechowywanie szczepów

3.5. Badanie mikroskopowe i próby biochemiczne

3.6. Izolacja DNA bakterii

3.7. Identyfikacja szczepów na podstawie analizy sekwencyjnej genu 16S rRNA

3.8. Opracowanie starterów swoistych gatunkowo oraz warunki PGR

3.9. Identyfikacja genotypowa podgatunków Pasteurella multocida izolowanych od psów i kotów

3.10. Analiza sekwencyjna genów 16S rRNA i rpoB szczepów Pasteurella dagmatis

3.11. Analiza porównawcza sekwencji genów 16S rRNA i rpoB psich i kocich szczepów Pasteurella dagmatis oraz innych przedstawicieli rodziny Pasteurellaceae

3.12. Różnicowanie szczepów Pasteurella dagmatis występujących u psów i kotów

3.13. Oznaczenia nowych sekwencji DNA umieszczonych wGenBanku

4. WYNIKI

4.1. Właściwości biochemiczne oraz identyfikacja fenotypowa pałeczek z rodziny Pasteurellaceae izolowanych od psów i kotów

4.2. Identyfikacja badanych szczepów pałeczek Pasteurellaceae przy użyciu metody sekwencjonowania fragmentu genu 16S rRNA

4.3. Identyfikacja bakterii z rodziny Pasteurellaceae izolowanych od psów i kotów przy użyciu gatunkowo swoistych testów PGR

4.4. Przynależność gatunkowa pałeczek z rodziny Pasteurellaceae izolowanych od psów i kotów.

4.5. Identyfikacja genotypowa oraz właściwości fenotypowe podgatunków Pasteurella multocida....

4.6. Zastosowanie starterów swoistych gatunkowo do identyfikacji szczepów Pasteurdlaceae przy użyciu metody multiplex-PCR

4.7. Zróżnicowanie genotypowe oraz analiza filogenetyczna szczepów Pasteurella dagmatis izolowanych od psów i kotowatych

4.8. Różnicowanie szczepów Pasteurella dagmatis przy użyciu metody RFLP-PCR.

5. OMÓWIENIE WYNIKÓW I DYSKUSJA

6. WNIOSKI